Κατά της απορριπτικής απόφασης του ΟΑΕΔ η απολυμένη έγκυος άσκησε αίτηση θεραπείας που απορρίφθηκε και τότε προσέφυγε στο Συνήγορο του Πολίτη ασκώντας παράλληλα νέα αίτηση θεραπείας ενώπιον του Δ.Σ. του ΟΑΕΔ για τη μεταρρύθμιση της απορρίπτικής απόφασης.

Ο Συνήγορος του Πολίτη σε έγγραφό του προς τον ΟΑΕΔ τόνισε ότι η απόλυση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και 18 μήνες μετά τον τόκετο είναι μεν άκυρη αλλά επιτρέπεται εφόσον ο εργοδότης επικαλεστεί και αποδείξει σπουδαίο λόγο. Η έννοια του σπουδαίου λόγου είναι νόμιμη και εναπόκειται στην αποκλειστική αρμοδιότητα των δικαστηρίων. Τυχόν υποκατάσταση της θέσης των δικαστηρίων από τον  ΟΑΕΔ θα συνιστούσε απαγορευµένη κρίση, καθ΄ υπέρβαση της αρχής της διάκρισης των λειτουργιών όπως αυτή υπαγορεύεται από τη διάταξη του άρθρου 26 του Συντάγµατος αλλά και ενέργεια που ασκείται καθ’ υπέρβαση των διατάξεων των άρθρων 281, 174, 180 Α.Κ, κατά κακή χρήση της διακριτικής ευχέρειας που δίδεται στη διοίκηση, κατά παράβαση της αρχής της καλόπιστης εµπιστοσύνης του διοικουµένου και γενικώς καθ’ υπέρβαση εξουσίας.

Άλλωστε, σημειώνει ο Συνήγορος του Πολίτη, υπάρχει και σχετική εγκύκλιος του ΟΑΕΔ (40307/30-7-1986) βάσει της οποίας ρητά προβλέπται το δικαίωμα των γυναικών που απολύθηκαν κατά παράβαση των διατάξεων της προστασίας της μητρότητας να λάμβάνουν επίδομα ανεργίας.

Κατόπιν των ανωτέρω το ΔΣ του ΟΑΕΔ συμμορφώθηκε στις θέσεις του Συνηγόρου του Πολίτη και δικαίωσε την εργαζόμενη εφαρμόζοντας την υπάριθμ. 40307/30-7-1986 εγκύκλιο του ΟΑΕΔ καταβάλλοντάς της το επίδομα ανεργίας.

Αλεξία Στράτου
Δικηγόρος Εργατικού Δικαίου-LL.M.